ساعت بیست و چهار

آدم باید بره همسایه دوست دخترش شه...بهش بگه وقتی تو خونست یه بادکنک صورتی ببنده دم پنجره اش...
صبحها که می ره بیرون بادکنک رو ببینه صبحش ساخته شه...
شبها که بر می گردن خونشون وایسه تو کوچه تا اون بره بالا بادکنکش رو بده بیرون بای بای کنه،بوس بفرسته بعد بره خونه...