ساعت بیست و چهار

بعضی ها دلشون یه دشت سرسبزِ،پر از طبیعت دست نخورده...
بعضی ها هم دلشون یه بیابون برهوته...اون ته تهـــــــــاش یه درختِ،یه آبگیرِ...با یه شاخه گل...این آدمها حاضرن همون یه شاخه گل رو هم بچینن هدیه بدن...
آدمای دسته ی اول زیادن دست به دلشون نمی ذارن،فقط قشنگه...اما آدمای  دسته ی دوم کم پیدا میشن...