او رفته و من مانده‌ام...
درد و دلهای عاشقانه رو باید اونموقع که "مخاطب خاصـ"ـتون پیشتون بود رو در رو،تلفنی،اس ام اسی... به "خودش" می گفتید...
حالا که رفته و نه وبلاگتون رو می خونه،نه توییت هاتون رو نه فید هاتون نه کامنت هاتون فایدش چیه؟
پ.ن:عنوان مطلب از شعر "مهتاب" ویگن
پ.ن:عنوان مطلب از شعر "مهتاب" ویگن
این وبلاگ شامل موضوعات کلی،از اجتماعی گرفته تا عاشقانه می باشد.
مطالب این وبلاگ "هیچ" مخاطب خاصی ندارد ،مگر آنکه قید شده باشد.
اخطار:ممکن است در "برخی" از پستهای این وبلاگ از واژه های 16+ استفاده شده باشد....
پستها
هیچ بازخوردی "او رفته و من مانده‌ام..."
ارسال یک نظر